قاسم محبعلی در گفتوگو با «مثلث‌آنلاین»:
وقت بازی همه‌جانبه ایران در عرصه بین‌المللی است
قاسم محبعلی گفت: اگر بنا باشد مذاکرات صرفا بر متن پیشین برجام باشد و هیچ موضوع جدیدی به آن اضافه نشود، حتما اتفاق خوبی است زیرا اگر بنا بود همه‌چیز از صفر شروع شود، حتما وقت طرفین گرفته می‌شد و ممکن بود مذاکرات هم به نتیجه‌ای هم نرسد.
گروه سیاست مثلث‌آنلاین: روز گذشته سعید خطیب‌زاده، سخنگوی وزارت خارجه کشورمان، نکاتی را مبنی بر برگزاری هرچه زودتر مذاکرات وین مطرح کرد و گفت که «مذاکرات در داخل وزارت خارجه پیگیری می‌شود چون گفت‌وگوهای فنی برای اطمینان از اجرای دقیق برجام است. قرار نیست متن جدیدی توافق شود». او همچنین درباره انعقاد احتمالی سند همکاری جامعی با روسیه هم سخن گفت. حالا باید دید که سیاست تازه ایران در مواجهه غرب و شرق چگونه خواهد بود؟
قاسم محبعلی، تحلیلگر مسائل سیاست خارجی، درباره دور تازه مذاکرات برجامی به «مثلث‌آنلاین» گفت: «اگر بنا باشد مذاکرات صرفا بر متن پیشین برجام باشد و هیچ موضوع جدیدی به آن اضافه نشود، حتما اتفاق خوبی است زیرا اگر بنا بود همه‌چیز از صفر شروع شود، حتما وقت طرفین گرفته می‌شد و ممکن بود به نتیجه‌ای هم نرسد اما اینکه آمریکا به برجام 2015 بازگردد و ایران و اروپایی‌ها هم به تعهداتشان بازگردند، شرایط را با سرعت بیشتری برای اقتصاد ایران مساعد خواهد کرد».
او درباره تیم مذاکره‌کننده در وین هم بیان کرد: «تیم قبلی مذاکره‌کننده دارای تجربیات زیادی در مذاکره با غربی‌ها و البته تجربیات قابل توجهی در عرصه‌های مختلف بین‌المللی است. ایران نباید آزمون و خطا کند زیرا وقت آزمون و خطا نیست. طرف‌های غربی هم تمایل ندارند با تیم مذاکره‌‌کننده‌ای جدید روبه‌رو شوند زیرا در آن صورت زمان می‌برد تا به فهم مشترکی درباره موضوع مورد بحث برسند».
این تحلیلگر مسائل دیپلماتیک درباره اینکه آیا تنش‌های موجود در کشورهای مرزی شرق و شمال غرب ایران می‌تواند به‌عنوان اهم فشار غربی‌ها در مذاکرات وین استفاده شود، اظهار کرد: «من نمی‌خواهم با تئوری توطئه تحلیل کنم و بگویم اما یک واقعیت مسلمی وجود دارد، آنکه وقتی ما قدرت‌های بزرگ وارد دعوا می‌شویم، قدرت‌های کوچک فرصت را برای پیشبرد امیال خود در مواجهه با ایران پیدا می‌کنند. به نفع ایران نیست که چنین فرصتی به آنها بدهد. حالا قدرت‌های کوچک حاشیه‌سازی می‌کنند و در این فضا کشورهای بزرگی که طرف دعوای ایران هستند، سعی می‌کنند از شرایط پیش‌آمده به نفع خود استفاده کنند؛ به بیان دیگر حاشیه‌سازی کشورهای کوچک لزوما ناشی از اراده کشورهای قدرتمند نیست، بلکه ناشی از شرایطی است که میان ایران و کشورهای بزرگ وجود دارد. این تحلیل مبتنی بر تئوری توطئه یا نگاه دایی‌جان ناپلئونی نیست، بلکه یک امر واقع در عالم سیاست است».
او ادامه داد: «این ما هستیم که باید سیاست‌هایمان را طوری تنظیم کنیم که هیچ کشوری نتواند از شکاف‌های ما با کشورهایی مانند آمریکا و عربستان سوءاستفاده کند. اکنون اسرائیل منتظر است تا بتواند از این شکاف‌ها حداکثر استفاده را کند و می‌بینیم که در بزنگاهی خاص ترکیه و جمهوری آذربایجان را علیه ما تحریک می‌کند اما اگر ما بتوانیم سطح مناقشات خود با تمام کشورها را کاهش دهیم، امثال اسرائیل هم فرصت سوءاستفاده را نخواهند داشت».
این تحلیلگر مسائل سیاست خارجی هم درباره احتمال انعقاد سند جامع همکاری میان ایران و روسیه و اینکه آیا این سند را می‌تواند ادامه سند همکاری ایران و چین دانست، تصریح کرد: «وضعیت روسیه با چین متفاوت است. چین یک قدرت بزرگ اقتصادی است اما روسیه فاقد چنین توانمندی اقتصادی است. روسیه از نظر ژئوپلیتیکی برای ما مهم است؛ اینکه این کشور نفوذ و قدرت مهمی در آسیای میانه و قفقاز دارد اما این را هم باید بدانیم روسیه تمایل زیادی به گسترش نفوذ خود در کشورهای مختلف دارد و به این دلیل باید ضمن حفظ روابط کلی‌مان با این کشور، در ارتباط با آن، با احتیاط رفتار کنیم. از طرفی ما نباید وابسته به یک بلوک سیاسی و اقتصادی شویم؛ یعنی همان‌طور که وابستگی به غرب نادرست است، وابستگی به شرق هم نکوهیده است زیرا ایران باید بتواند سیاستی متوازن میان غرب و شرق ایجاد کند تا هیچ‌یک از اینها نتوانند از ایران به عنوان ابزار سیاسی خود استفاده کنند».
محبعلی در پایان درباره ارتباط عضویت دائم ایران در پیمان شانگهای و همزمان تعمیق روابط با روسیه و چندی پیش انعقاد پیمان همکاری بلندمدت را چین، گفت: «ببنید همه اینها هم می‌تواند فرصت باشد هم تهدید. باید ببینیم می‌خواهیم از همه این امکان‌ها چه‌طور استفاده کنیم و لازم است تهدیدها را به فرصت بدل سازیم. حتما پیمان شانگهای می‌تواند باعث افزایش قدرت منطقه‌ای ایران شود اما ایران نباید از رقابت‌های داخل این پیمان غافل شود. افزون بر این ایران می‌تواند از پیمان شانگهای برای امتیازگیری از کشورهای غربی که چندان راضی به عضویت ایران در این پیمان نبودند، استفاده کند. در نهایت باید گفت که اکنون زمان اتخاذ سیاستی همه‌جانبه در عرصه بین‌المللی است».
دیدگاه تان را بنویسید