برخورد تمدن‌ها

 حسن هانی زاده/ مجله مثلث: اقدام مجله فرانسوی شارلی ابدو در توهین به ساحت مقدس حضرت رسول اکرم(ص)، واکنش مسلمانان جهان را به‌دنبال داشت تا جایی که این واکنش‌ها‌ به مرحله خشونت‌آمیزی رسید. موضع‌گیری غیر‌منطقی و تحت فشار قرار دادن مسلمانان مقیم فرانسه از سوی امانوئل مکرون، رییس‌جمهوری این کشور شرایط دشواری برای مسلمانان به‌وجود آورد؛ زیرا قوانینی که بعد از رخدادهای اخیر پاریس بر مسلمانان تحمیل شد کاملا غیرعادلانه بود. فرانسه یکی از تاثیرگذارترین کشورهای اتحادیه اروپاست که در مهندسی سیاست خارجی این اتحادیه نقش مهمی ایفا می‌کند. 
تجربه استعماری فرانسه در غرب آسیا و آفریقا و سیاست‌های خشونت‌آمیز و سرکوبگرانه این کشور علیه ملت‌های اسلامی در الجزایر، تونس، مغرب و قبل از آن در مصر و سوریه، کارنامه سیاهی از این کشور در دوران استعمار باقی گذاشته است. از دوران ناپلئون بناپارت تا دوران ژنرال دوگل، کشور فرانسه با بهره‌گیری از هژمونی نظامی تلاش کرد حاکمیت خود را بر بخش مهمی از جهان اسلام اعمال کند. نخبگان فرانسوی که عمدتا به 3 جریان قدرتمند احزاب راست افراطی، فراماسونری شاخه پاریس و آژانس یهود وابسته هستند، فرهنگ اسلام‌ستیزی و اسلام‌هراسی را به‌شدت در جامعه به‌ظاهر دموکراتیک فرانسه نهادینه کردند. 
احزاب راست افراطی که در تمام نهادهای مدنی، نظامی و امنیتی فرانسه نفوذ دارند همواره تلاش می‌کنند از رهگذر تصویب قوانین فلج‌کننده، مسلمانان را وادار به خروج از فرانسه کنند. منع زنان از پوشیدن حجاب در ادارات و اماکن عمومی و تبعیض ناروا و غیرانسانی در اغلب ادارات نسبت‌به مسلمانان نتیجه حاکمیت برخی از احزاب راست افراطی است. شکل‌گیری دسته‌های جوانان مسلح فرانسوی برای حمله به مسلمانان و سیاه‌پوستان مهاجر مقیم فرانسه در راستای ایجاد وحشت بین آنان بخشی از سیاست‌های احزاب راست افراطی تلقی می‌شود. 

فراماسونری شاخه پاریس برخلاف فراماسونری شاخه لندن در تضاد با ادیان آسمانی به‌ویژه دین انسان‌ساز اسلام است؛ زیرا تصور این جریان فوق‌سری جهانی این است که اسلام ظرفیت بالایی برای جهانی شدن دارد و این برای اروپا خطر‌آفرین خواهد بود. فراماسونری شاخه ضداسلامی پاریس در تجزیه و تحلیل‌های خود به‌ دوران عبور مسلمانان از تنگه جبل الطارق و آزاد‌سازی اندلس (اسپانیا) اشاره می‌کند و مدعی است اگر مسلمانان متحد شوند، ممکن است بار دیگر به اروپا حمله کنند. در سال 92 هجری‌قمری، مسلمانان که از حملات مکرر اسپانیایی‌ها‌، فرانسوی‌ها و پرتغالی‌ها به شرق دریای مدیترانه و ربایش دختران جوان و مسلمان در شمال آفریقا به‌ستوه آمده بودند با عبور از تنگه جبل الطارق، اندلس و بخش‌هایی از پرتغال را آزاد و تا جنوب فرانسه پیشروی کردند. حاکمیت مسلمانان بر اندلس بیش از 830 سال ادامه یافت که در این مدت جنوب اروپا شاهد بزرگ‌ترین تمدن تاریخ خود بود؛ زیرا مسلمانان با الگوگیری از آموزه‌های دینی و اسلامی، عادلانه‌ترین حکومت‌ها را برپا داشتند. مورخان اسلامی و غربی بر این عقیده هستند که در طول حاکمیت مسلمانان بر اندلس، مساوات بین مسیحیان و مسلمانان به‌شدت مراعات می‌شد؛ به‌گونه‌ای که والیان مسلمان اندلس به کارگزاران حکومتی تکلیف ‌کرده بودند که بیت‌المال را به نسبت مساوی بین مسلمانان و مسیحیان تقسیم کنند. 

گفته می‌شود مسلمانان در طول حاکمیت خود بر اندلس در پایان ماه مبارک رمضان هیچ فقیری را برای دادن فطریه به او در سطح اندلس پیدا نمی‌کردند و این ناشی از تقسیم عادلانه ثروت ازسوی والیان مسلمان در این کشور اروپایی بود. اما سرانجام اروپاییان با ترفندهای مختلف و از رهگذر گسترش فساد و بی‌بندوباری بین مسلمانان طی جنگ‌های خونینی مسلمانان را از اندلس خارج کردند و به این ترتیب، حاکمیت مسلمانان بر این کشور پایان یافت. پس از این شکست بود که فراماسونری جهانی در قرن 17 میلادی برای مهندسی و مدیریت جهان تاسیس شد و یکی از سیاست‌های این جریان سری، اسلام‌هراسی و ایجاد شکاف بین کشورهای اسلامی به‌ویژه مسلمانان شمال آفریقا و غرب آسیا بود. 

اعتقاد سازمان مخوف فراماسونی این است که اگر وحدت میان مسلمانان شکل بگیرد، بار دیگر واقعه حمله به اندلس تکرار خواهد شد و لذا خاورمیانه و شمال آفریقا همواره باید به کانون اختلاف‌افکنی میان ملت‌های اسلامی تبدیل شود. آژانس یهود که پس از انقلاب کبیر فرانسه با هدف ایجاد یک صندوق مالی پایدار برای یهودیان سراسر جهان در پاریس تشکیل شد به‌تدریج در همه حوزه‌های سیاسی، اقتصادی و رسانه‌ای فرانسه نفوذ کرد. 

این صندوق درحال‌حاضر از سرمایه‌داران یهودی در سراسر جهان سالانه مبلغ 20میلیارد دلار برای کمک مالی به رژیم‌صهیونیستی دریافت می‌کند و در اختیار این رژیم قرار می‌دهد. براساس قوانین نانوشته در فرانسه، گردش مالی این صندوق کاملا سری است و دولت‌های فرانسه حق ندارند از این صندوق مالیات دریافت کنند، درحالی‌که گردش مالی همه نهادهای اقتصادی فرانسه تابع شرایط سختی است. بخش مهمی از رسانه‌های فرانسه از جمله مجله فکاهی «شارلی ابدو» ازسوی یهودیان فرانسه اداره می‌شود که هدف آن اسلام‌ستیزی و گسترش پروسه اسلام‌هراسی در اروپا و فرانسه است.

صهیونیست‌ها بیش از 5هزار رسانه دیداری، شنیداری و مکتوب را در آمریکا و غرب اداره می‌کنند و گردش مالی آنها در حوزه رسانه سالانه به ده‌ها میلیارد دلار بالغ می‌شود. یکی از هراس‌افکنی‌های نخبگان فرانسوی یهودی‌تبار که به فراماسونری شاخه پاریس وابسته هستند، این است که به فرانسویان القا می‌کنند که مهاجرت مسلمانان به فرانسه موجب خواهد شد تا سال2050 شمار مسلمانان مقیم فرانسه از شمار فرانسویان بیشتر شود؛ لذا از آنجایی که اغلب رؤسای‌جمهوری فرانسه از جمله نیکلاس سارکوزی و امانوئل مکرون از اعضای لژهای فراماسونری شاخه پاریس هستند وظیفه دارند تا پروسه اسلام‌هراسی را به‌شدت عملیاتی کنند. 

آنچه در مجله شارلی ابدو روی داد و توهین‌های مکرر این مجله صهیونیستی به ساحت مقدس حضرت رسول اکرم(ص) با هدف وادار کردن مسلمانان به عکس‌العمل  صورت می‌گیرد تا دولت فرانسه زمینه اخراج تدریجی مسلمانان از فرانسه را فراهم کند. حملات متقابل برخی جوانان مسلمان به افراط‌گرایان مسیحی در فرانسه هرچند یک واکنش‌ انفعالی و شتاب‌زده بود اما در حقیقت این عکس‌العمل‌ها نتیجه طبیعی رفتار غیراصولی شخصیت‌های مسیحی راست فرانسه نسبت‌به مسلمانان‌ تلقی می‌شود؛ لذا به نظر می‌رسد در آینده موج اهانت‌ها به نمادهای اسلامی در فرانسه تشدید خواهد شد و به‌طور طبیعی مسلمانان نیز از خود عکس‌العمل نشان خواهند داد که در این صورت ممکن است دولت فرانسه به بهانه حفظ امنیت مردم این کشور مسلمانان را اخراج کند. 

موضوع اخراج مسلمانان به بهانه واکنش‌های انفعالی نسبت‌به سیاست‌های دولت فرانسه می‌تواند مرحله جدیدی از تقابل میان شرق و غرب و تقابل تمدن‌های شرق و اروپا را رقم بزند.‌ در چنین شرایطی، به‌طور طبیعی موضوع نزدیکی دیدگاه‌های تمدنی ملت‌های شرقی و غربی کم‌رنگ‌تر خواهد شد و جای آن را برخورد تمدن‌ها خواهد گرفت. لذا این احتمال وجود دارد که اگر فشارهای احزاب راست افراطی علیه مسلمانان تشدید شود، خشونت‌ها در آینده در سطح فرانسه گسترش یابد که این امر جایگاه کشور فرانسه را در میان ملت‌های اسلامی تنزل خواهد داد.