آشنایی با ارز دیجیتال اتریوم و عملکرد آن
اتریوم چیست؟
در صورتی که بیت کوین (BTC) به عنوان آینده پول ادعا شود، پس اتریوم (Ethereum) چیست؟ برای یک فردی که به تازگی وارد فضای ارز دیجیتال شده است، این سؤال منطقی است که باید مطرح شود. زیرا احتمالاً اتریوم و ارز دیجیتال بومی آن، یعنی اتر (Ether)، در کنار بیت کوین در همه جا، از جمله در صرافی‌ها و رسانه‌ها، دیده می‌شود. با این حال، نباید انتظار داشت که اتریوم را با بیت کوین مقایسه کنیم؛ زیرا آنها اهداف، ویژگی‌ها و حتی تکنولوژی‌های متفاوتی دارند.
اتریوم یک شبکه بلاک‌چین غیرمتمرکز است که از توکن اتر پشتیبانی میکند. این شبکه به کاربران امکان می‌دهد تا تراکنش‌هایی انجام دهند و از طریق سرمایه‌گذاری، استفاده و ذخیره‌ی توکن‌های غیرقابل تجزیه (NFT)، معامله‌ی ارزهای دیجیتال، بازی‌کردن، استفاده از رسانه‌های اجتماعی و موارد دیگر، سود خود را کسب کنند.
بیشتر بخوانید: لیست بهترین صرافی ارز دیجیتال در سال ۱۴۰۳
بسیاری اتریوم را به عنوان گام بعدی اینترنت می‌شناسند. اگر پلتفرم‌های متمرکز مانند اپ استور اپل به عنوان وب ۲.۰ مطرح هستند، آنگاه شبکه‌های غیرمتمرکز و مبتنی بر کاربر مانند اتریوم به عنوان وب ۳.۰ شناخته می‌شوند. به عنوان مثال، این "وب نسل بعدی" از برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps)، امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) و صرافی‌های غیرمتمرکز (DEXs) پشتیبانی میکند.
تاریخچه اتریوم
اتریوم همیشه دومین پروژه بزرگ بلاک‌چین در جهان نبود. ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin) در واقع این پروژه را برای پاسخگویی به کاستی‌های بیت‌کوین ایجاد کرد. وی در سال ۲۰۱۳ وایت‌پیپر اتریوم را منتشر کرد که در آن جزئیات قراردادهای هوشمند (قطعنامه‌های تغییر ناپذیر خودکار "اگر … آنگاه") را شرح داد. هدف از این قراردادهای هوشمند، فراهم کردن امکان توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز بود. گسترش برنامه‌های غیرمتمرکز در فضای بلاک‌چین قبلاً وجود داشت، اما پلتفرم‌ها قابل همکاری نبودند. بوترین با ایجاد اتریوم، قصد داشت این پلتفرم‌ها را متحد کند و شیوه اجرا و تعامل برنامه‌های غیرمتمرکز را یکسان کند، زیرا به نظر او این تنها راه برای حفظ پذیرش بود.
بنابراین، اتریوم ۱.۰ به عنوان یک فضایی برای ده‌ها هزار برنامه مختلف ایجاد شد که همگی از یک مجموعه قوانین پیروی می‌کنند. این قوانین در شبکه کدگذاری می‌شوند و توسط توسعه‌دهندگانی که می‌توانند قوانین خود را در برنامه‌های غیرمتمرکز اعمال کنند، اجرا می‌شوند. در اینجا هیچ حزب مرکزی وجود ندارد و قدرت در دست افرادی است که به عنوان یک جامعه عمل می‌کنند.
البته، ساخت چنین شبکه‌ای ارزان نبود. بنابراین، بوترین و هم بنیانگذاران اتر (گوین وود، جفری ویلک، چارلز هاسکینسون، میهای آلیسی، آنتونی دی ایوریو و امیر چتریت) برای جمع‌آوری ۱۸٬۴۳۹٬۰۸۶ دلار اتر، این توکن را پیش‌فروش کردند و از توسعه‌های حال و آینده اتریوم حمایت مالی کردند.
این گروه همچنین بنیاد اتریوم را در سوئیس تأسیس کردند به منظور حمایت از رشد و توسعه این شبکه. بلافاصله پس از آن، بوترین اعلام کرد که این بنیاد به صورت غیرانتفاعی فعالیت خواهد کرد که این مسئله منجر به ترک برخی از بنیانگذاران شد.
با گذشت زمان، توسعه‌دهندگان با ایده‌های غیرمتمرکز خود به اتریوم پیوستند. در سال ۲۰۱۶، کاربران دائو (The DAO) را تأسیس کردند. دائو یک گروه دموکراتیک بود که در مورد تغییرات و پیشنهادات شبکه رأی می‌داد و با یک قرارداد هوشمند حمایت می‌شد. برای اجرای تغییرات نیازمند رأی اکثریت بود.
با این حال، زمانی که یک هکر ناشناس به دلیل آسیب‌پذیری امنیتی، ۴۰ میلیون دلار از دارایی‌های دائو را سرقت کرد، همه اینها با شکست مواجه شد. برای بازیابی این دزدی، دائو به «هارد فورک» اتریوم رأی داد و از شبکه اصلی جدا شد تا به یک پروتکل جدیدی که در اصل تحت یک به‌روزرسانی نرم‌افزاری بزرگ قرار گرفت ارتقا یابد. این فورک جدید نام اتریوم را حفظ کرد در حالی که شبکه اصلی به نام اتریوم کلاسیک (Ethereum Classic) همچنان وجود داشت.
اتریوم چگونه کار میکند؟
شبکه اتریوم مانند بیت کوین بر روی هزاران رایانه در سراسر جهان اجرا می‌شود و این امر به لطف کاربرانی است که به عنوان "نودها" شناخته می‌شوند. حضور این نودها باعث می‌شود شبکه به صورت غیرمتمرکز عمل کند و در برابر حملات بسیار محافظت شود تا از نابودی جلوگیری شود. اهمیتی ندارد که یک کامپیوتر از دسترس خارج شود، زیرا هزاران کامپیوتر دیگر همچنان شبکه را حفظ می‌کنند.
اتریوم در اصل یک سیستم غیرمتمرکز واحد است که روی یک رایانه به نام ماشین مجازی اتریوم (EVM) اجرا می‌شود. هر نود یک کپی از این رایانه را در خود نگه می‌دارد، به این معنی که هرگونه تعامل باید تأیید شود تا همه بتوانند نسخه خود را به روز کنند.
در غیر این صورت، تعاملات شبکه به نام "تراکنش" در نظر گرفته می‌شوند و در بلاک‌های موجود در بلاک‌چین اتریوم ذخیره می‌شوند. ماینرها، قبل از اینکه این بلاک‌ها را به شبکه متصل کنند و به عنوان تاریخچه تراکنش یا دفترچه دیجیتال عمل کنند، اعتبار آنها را تایید می‌کنند. ماینینگ برای تأیید تراکنش‌ها به عنوان روش اجماع اثبات کار (PoW) شناخته می‌شود. هر بلاک دارای یک کد 64 رقمی منحصر به فرد است که آن را شناسایی میکند. ماینرها قدرت کامپیوتری خود را به یافتن این کد اختصاص می‌دهند و ثابت می‌کنند که این کد منحصر به فرد است. قدرت رایانه آنها "اثبات" این کار است و ماینرها برای تلاش‌های خود اتر پاداش می‌گیرند.
همچنین، مانند بیت کوین، تمام تراکنش‌های اتریوم کاملاً عمومی هستند. ماینرها بلاک‌های تکمیل شده را برای سایر اعضای شبکه منتشر می‌کنند، تغییر را تأیید می‌کنند و بلاک‌ها را به نسخه همه افراد از کیف پول اضافه می‌کنند. بلاک‌های تأیید شده را نمی‌توان دستکاری کرد و آنها به عنوان یک تاریخچه کامل از تمام تراکنش‌های شبکه عمل می‌کنند.
اما اگر ماینرها برای کار خود دستمزد دریافت کنند، اتریوم از کجا می‌آید؟ هر تراکنش با یک کارمزد به نام "گس" همراه است که توسط فردی که اولین تراکنش را انجام می‌دهد پرداخت می‌شود. این کارمزد به ماینری پرداخت می‌شود که تراکنش را تأیید میکند و انگیزه‌ی آینده ماینینگ و تضمین امنیت شبکه را فراهم میکند. گس اساساً به عنوان یک محدودیت عمل میکند و تعداد اقداماتی که کاربر می‌تواند در هر تراکنش انجام دهد را محدود میکند. همچنین، گس از هرزنامه شبکه جلوگیری میکند.
مقایسه اتریوم با بیت کوین
اگرچه بیت کوین به عنوان پراکنده‌ترین ارز دیجیتال شناخته می‌شود، اما جامعه اتریوم نیز از رونق و توسعه این پروژه بهره می‌برد. از آغاز، بیت کوین مطمئن بود که به عنوان یک ارز دیجیتال کاربردی عمل کند که در این امر موفق بود. اما، این پروتکل محدودیت‌های خود را دارد. بیت کوین یک شبکه اثبات کار است که همچنان در حال گسترش است و برخی تصور می‌کنند که همچون طلا، ارزش را ذخیره میکند. همچنین تعداد کوین‌های تولیدشده در بیت کوین محدود به 21 میلیون واحد است که به تثبیت ارزش ارز کمک کرده است.
از طرف دیگر، اتریوم به دنبال پیشروی در زمینه زیرساخت اینترنت فعلی است. این پروژه به منظور اتوماتیک کردن بسیاری از فرآیندهایی که هنوز به واسطه‌ها نیاز دارند، اقدام کرده است. اتریوم (ETH) به عنوان یک پلتفرم برای تعامل با شبکه مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما همچنین قادر به انتقال پول است.
همچنین بخوانید: رمز و راز هاوینگ: آیا لایت کوین آماده پرواز قیمتی پس از هاوینگ است؟
توسعه‌دهندگان می‌توانند برای هر برنامه غیرمتمرکز، یک توکن منحصر به فرد و قابل استفاده با اتر را با استفاده از اتریوم ایجاد کنند. این فرآیند به هرچند ایده‌آل نیست، اما همه توکن‌های مبتنی بر اتریوم از نظر فنی با یکدیگر سازگار هستند. به عبارت دیگر، اتریوم به عنوان یک پلتفرم چندمنظوره عمل میکند، در حالی که بیت کوین فقط به بیت کوین محدود است.
دیدگاه تان را بنویسید