چرا بابت خلق مسی باید شکرگزار بود

در گوشه و کنار دائما می‌بینیم و می‌شنویم و می‌خوانیم؛ به یک نُرم تبدیل شده است، امری عادی. برخورد ما با یک لغت و جمله کوتاه همراه است؛ "معلوم بود"، "می‌دونستم"، "وِل کن هم نیستند"، "حرف نداره" و…

حقیقت برای من چیز دیگری است؛ "همیشه تکرار می‌کنم به عنوان یک فوتبال دوست چقدر خوشبخت بودم از آغاز و احتمالا تا پایان، اگر کمی بیشتر خوش شانس باشم و این حوالی بمانم، شاهد طلوع و غروب تاریخ نویسان و رکورد شکنان دو نابغه بوده ام، دو رکورد شکن که از بخت خوش من و همه دنیا در یک دوره ظهور کردند و ظاهرا تا پایان کار هم وِل کن معامله نیستند. همیشه در پایان دوران ورزش، رکوردهای جمعی با تیم و گروه به رکوردها و افتخارات فردی محدود می شود و در این بخش نیز آمار و ارقام حتی با نگاهی سطحی، آدم را گیج و منگ می‌کند.

فقط از این رو است که به خود اجازه دادم خیلی کوتاه، پا به وادی پهناور و  سحر آمیز و حیرت آور آنها بگذارم. تا همین لحظه هم در بیلیون سایت عمومی و معتبر تا شخصی به طور حتم به آن اشاره شده است.

اما تماشای یکی از این دو در شب گذشته، وسوسه ای در من ایجاد کرد که رهایم نمی‌کند.

زمانی که صحبت از لیونل مسی یا کریستیانو رونالدو است همه چیز اجتناب ناپذیر است.  آهن ربایی است، بی‌اختیار می‌شوی. دست و پایت همچنان بعد از این همه سال می‌لرزد. 

کشش و جذابیت مرگبار آنها به حدی است که هرگونه مقاومتی کاملا بیهوده و بی فایده خواهد بود.

امیرحسین صدر

٦ ژوئن ٢٠٢٢

دورانی بود که موفقیت لیونل مسی به بارسلون و افتخارات باشگاهی خلاصه می‌شد. از این رو همیشه منتقدان و سختگیران بهانه ای برای انتقاد از مسی داشتند. گویا حالا در دوران پایانی فوتبال او، ورق برگشته است. حالا عدم موفقیت در سطح باشگاهی بهانه ای برای "بزرگ مرد کوچک" آرژانتینی برای درخشش در دیدارهای ملی شده است.

مسی در بهترین فرم خود در پیروزی ۵-۰ آرژانتین مقابل استونی هر ۵ گل را به ثمر رساند تا نه تنها رکورد دیگری را با گران‌بها ترین پای چپ تاریخ فوتبال خرد و خمیر کند بلکه آرژانتین را در صف مدعیان جام جهانی قرار دهد؛ جامی که به طور حتم آخرین باری خواهد بود که هر فوتبالدوست چشم پاک و خوش‌دل، افتخار تماشای این دو را در بزرگترین صحنه فوتبال خواهد داشت.

لیونل اسکالونی سرمربی آرژانتین، بعد از پیروزی ٣-٠ قهرمان امریکای جنوبی در برابر قهرمان اروپا، ایتالیا، در سومین دوره فینلیسیما Finalissima، ترکیب اصلی و قدرتمندی را با حضور مسی در میدان قرار داد و در این بین برنده هفت توپ طلا، آمار خیره کننده خود در صحنه بین المللی را بار دیگر بهبود بخشید.

مسی ۳۴ ساله در دقیقه هشتم از روی نقطه پنالتی حساب خود را باز کرد و پیش از نیمه دوم، رقم را به ٢ رساند. تنها پس از ٢ دقیقه از آغاز نیمه دوم "هت‌تریک" دیگری شکل گرفت و در ٢٠ دقیقه پایانی دو گل دیگر مجموعه را کامل کرد.

روی نمر، روزنامه نگار آرژانتینی گزارش داده است؛ مسی اکنون ١١٠٠ گل در دوران حرفه ای درخشان خود به ثبت رسانده است و در ٩٧٤ بازی ٧٦٩ گل به ثمر رسانده و ٣٣١ پاس گل ارسال کرده است.

گل های مسی رکورد شکست ناپذیری قهرمان آمریکای جنوبی را نیز به ٣٣ بازی افزایش داد. آرژانتین در حال حاضر تنها ۴ بازی با رکورد بین‌المللی ٣٧ بازی بدون شکست ایتالیا فاصله دارد.

حالا دیگر می‌رویم تا نگاهی به اعداد و ارقام حیرت آور مسی پس از نمایش اخیر او داشته باشیم. امری به ظاهر عادی، اما حقیقتا خارق‌العاده.

این بازیگر و بازیساز کوچک اندام با ٧٦٩ گل در دوران حرفه ای فوتبال خود، "پله" افسانه ای را پشت سر گذاشته است. زمانی بود تصور شکسته شدن رکورد های پله با "استغفرالله" و "خدایا مرا ببخش همراه بود". طبق آمار فیفا، پله برزیلی در دوران حرفه‌ای بی همتای خود ٧٦٧ گل به ثمر رساند و از منجیان قهرمانی برزیل در سه جام جهانی در سال های ١٩٥٨، ۱۹۶۲ و ١٩٧٠ بود.

مسی در بازی یکشنبه با سه گل عقب تر از نماد فوتبال برزیل و جهان وارد زمین شد، اما تنها ۴۷ دقیقه طول کشید تا با او برابری کند و قبل از سوت پایان دو گل دیگر به ثمر رساند تا از پله افسانه ای پیشی گیرد.

مسی با زدن ۸۶ گل برای آرژانتین، رکورد خود را در میان بازیگران آمریکای لاتین افزایش داد. پله در طول ۱۴ سال حضور در تیم ملی ۷۷ گل برای برزیل به ثمر رساند. سال گذشته مسی این رکورد را پشت سر گذاشت و‌ با ۵ گل اخیر فاصله خود را بیشتر کرد.

در کتاب رکورد ها، مسی نه تنها پله بلکه مهاجم افسانه ای دیگری را نیز پشت سر گذاشت. پیشی گرفتن از فرانس پوشکاش با تعداد گل های بین‌المللی.

پوشکاش بخشی از تیم نمادین مجارستانی و‌ رئال مادرید بود که به فینال جام جهانی ۱۹۵۴ رسید و ۸۴ گل برای کشورش به ثمر رساند، اما اکنون در جدول رده بندی از مسی پایین تر جای دارد. مسی اکنون در رتبه چهارم لیست است و تنها سه گل کمتر از مختار دهاری مالزیایی دارد.

مسی در بازی اخیر رکورد ۸۱ ساله ای را هم شکست؛ اولین بازیکن آرژانتینی که از سال ۱۹۴۱ در یک بازی، ۵ بار توپ را مجبور ساخت تا به تور بوسه ارزانی دارد.

خوان ماروزی، آخرین بازیکنی بود که در کوپا آمریکا در سال ۱۹۴۱ مقابل اکوادور به این موفقیت دست یافت. اگر قرار بود کسی به این رکورد طولانی پایان دهد، هیچ احدی به جز مسی به مخیله خطور نمی‌کرد.

در حالی که مسی اولین بازیکن تاریخ است که در یک بازی بین‌المللی در اروپا پنج گل به ثمر رسانده است.

در سال ۲۰۱۲، مسی در دیدار مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا مقابل بایر لورکوزن ۵ گل به ثمر رساند. ۱۰ سال بعد تکرار آن برای آرژانتین بود.

حالا او با فاصله بیشتری در صدر جدول گلزنان آرژانتین قرار دارد. نوشتن اسامی هر یک در این لیست به راستی رعب‌آور است: مسی با ۸۶ گل ، اکنون ۳۱ گل بیشتر از نزدیک ترین رقیب خود، گابریل باتیستوتای معروف و قدرتمند دارد. ٥٤ گل از سرجیو آگوئرو و ٥٢ گل از دیگو مارادونا. تصور بازی در برابر خط تهاجمی با این اعضا، برای هر دفاعی ترسناک به نظر می‌رسد.

رکورد تعداد بازی های ملی مسی نیز بسیار امن به نظر می‌رسد.

دیدار با استونی صد و شصت و دومین بازی او برای کشورش بود؛ ١٥ بازی بیشتر از خاویر ماسکرانو و ٤٠ بازی ملی بیشتر از آنخل دی ماریا که همچنان به بازی مشغول است.

صبر کنید، هنوز پایان نیافته است.

این پنجاه و ششمین "هت‌تریک" دوران حرفه ای مسی نیز بود.

کریستیانو رونالدو ٤ هت‌تریک بیشتر از مسی دارد با این حال ٣١ هت‌تریک ستاره پرتغالی حداقل شامل یک پنالتی بوده در حالی که فقط ١٥ مورد از ٥٦ هت تریک های مسی شامل یک پنالتی یا بیشتر بوده است.

در ادامه باید اضافه کنم، در سطح بین‌المللی مجموع هت‌تریک های مسی به رونالدو نزدیک تر شده است.

رونالدو ١٠ هت‌تریک برای پرتغال دارد. آخرین آن سال گذشته برابر لوکزامبورگ بود.

مسی به ٨ رسیده است. او اگر بتواند فرم معرکه خود را برای آرژانتین ادامه دهد، ممکن است شانس سبقت گرفتن از رقیب همیشه حریص خود را داشته باشد؛ رقیب تمام عمر خود را.

این یکی از زمینه هایی است که مسی به وضوح نسبت به رونالدو برتری دارد. در بازی های دوستانه رحم نمی‌کند. او در مقابل استونی ترحمی نشان نداد. این یک روند معمول در طول دوران حرفه ای او بوده است؛ ٣٩ گل او در بازی های دوستانه بین‌المللی به ثمر رسیده است. در مقایسه، رونالدو تنها ٢٠ گل در بازی های دوستانه زده است.

در پایان احساس بهتری دارم. فرقی نمی‌کند، همیشه صحبت از اعجاب مسی یا رونالدو توام با لذت و شادی است. در عین رقابتی حرفه ای در بالاترین سطح ممکن، در کنه آن معصومیت بچه گانه ای نهفته است. یادآور رقابت های دوران کودکی در محل، تعداد روپایی ها، یک پا یا دو پا، پنالتی زدن ها، دریبل ها و لایی های قیمتی و گل ها که همه برای مقایسه و اثبات بهتر بودن در پایان روز ثبت می‌شد. اگر طرفداران هر یک از این دو نفر قادر بودند، کمی فقط کمی چشمان خود را به روی زیبایی دیگری برای اثبات نظر خود نمی‌بستند.

رقابت مسی و رونالدو، یکی از رقابت های بی نظیر تاریخ ورزش است. علی و فریزر و مشت زنی سنگین وزن جهان، برگ و مک انرو در تنیس، کو و اووت دو های استقامت. مانند رانندگان فرمول وان با سرعت از آغاز تا پایان پیش رفتند. فقط تاختند و تاختند و تاختند.

دیگر از بحث قدیمی، تکراری و بی فایده و غلط، دونیرو یا پاچینو، مسی یا رونالدو دست می‌کشیم. فقط از ذره ذره آنچه که طی سالیان به ما بخشیدند کیف می‌کنیم و شکرگزار هستیم این اطراف بودیم و دیدیم. هیچ چیزی را حرام نکنیم. به زودی از دستمان خواهد رفت. سعی کنیم از لحظه به لحظه، از سال ها، هفته ها و روزهای باقیمانده و پایانی دو غول استثنایی  تاریخ فوتبال لذت ببریم. به راستی هیچکدام حسرتی باقی نگذاشتند. قطره قطره آب همیشه زلال و گوارا باقیمانده را هم می‌نوشیم.