وقتی ایران ابزار سیاست‌بازی سوپرانقلابی‌ها می‌شود!

گروه سیاست مثلث‌آنلاین: سخنان اخیر مهمان یک برنامه تلویزیونی واکنش‌های انتقادی بسیاری را به دنبال داشت. تقریبا همه از چپ و راست گفتند که ایران برای همه ایرانیان فارغ از هر نوع تفکری است و این ویژگی ذاتی را نمی‌شود از هیچ ایرانی‌ای سلب کرد. شاید در نگاه اول چنین استنباط شود که سخنان منصوره معصومی‌اصل مبنی بر اینکه «ایران مال حزب‌اللهی‌هاست» از سر هیجانی‌شدن این مهمان صداوسیما بیان شده است اما وقتی کمی عمیق می‌شویم می‌بینیم که سوءاستفاده ابزاری از ایران به نوعی تبدیل به گفتمان سوپرانقلابی‌ها شده است. مثلا همین یکی‌دو سال پیش بود که مهمان دیگری گفت که هر کس اعتقاد ندارد، جمع کند و برود به همان کشورهایی که رفاه و آسایش دارند. شاید بشود گفت چنین افرادی به نمایندگی از تفکری سخن می‌گویند که ایران صرفا برای آنهایی که باورهای ما را دارند. در واقع آنها حتی نمی‌خواهند بگویند کسانی که باور به اصول انقلاب اسلامی و قانون اساسی را دارند، بلکه دایره را به خودشان و فقط به خودشان محدود می‌کنند.

سوپرانقلابی‌ها در تمام این‌ سال‌ها سعی کرده‌اند چنین القاء کنند که گفتمان درست از انقلاب اسلامی صرفا منطبق بر ماست و تنها انقلابی‌های موجود طیف ماست. با این حربه کوشیده‌اند همه نیروهای سیاسی و نه فقط اصلاح‌طلبان بلکه گروه‌های مختلف اصولگرایی و مستقل‌ها را حذف کنند تا در میدان بی‌رقیب فقط خودشان باشند که قدرت سیاسی را به دست بیاورند.

اما چرا آنها در عالم واقع و به دور از شعارهای خودشان، نماینده واقعی گفتمان انقلاب اسلامی نیستند؟ به همین سخن مهمان صداوسیما توجه کنید؛ او می‌گوید ایران مال حزب‌اللهی‌هاست. این سخن در تضاد آشکار با سخنان رهبر انقلاب قرار دارد. ایشان همواره بر ضرورت وحدت حداکثری میان آحاد ملت تأکید داشته‌اند و حتی به یاد داریم که گفتند هر کس حتی اگر من را قبول ندارد برای ایران پای صندوق‌های رأی حاضر شود. گفتمان رهبر انقلاب همواره جذب حداکثری بوده است و کوشیده‌اند با سخنان وحدت‌بخش همه مردم را امیدوار به آینده ایران کنند. حالا چه طور می‌شود عده‌ای که خود را انقلابی و پیرو ولایت می‌دانند، سخنانی بر زبان می‌آورند که تضاد با مواضع رهبر انقلاب اسلامی قرار دارد؟

از سوی دیگر در سال‌های اخیر مشخص شده است که گفتمان سوپرانقلابی‌ها صرفا سیاسی است؛ یعنی آنها می‌توانند در بزنگاه‌های خاص از بسیاری از خطوط قرمز عبور کنند تا صرفا به هدف سیاسی خود برسند. طبیعی است با چنین اوصافی آنها حتی ایران و هویت ملی را هم بازیچه امیال سیاسی خود کنند.